Skip to main content

ΚΛΕΙΣΤΕ ΡΑΝΤΕΒΟΥ

© Ιατρείο Ζάλης και Ιλίγγου. All rights reserved.

Ζάλη και διάσειση

Τι συμβαίνει στον εγκέφαλο και το αιθουσαίο σύστημα μετά από διάσειση;

Διάσειση μπορεί να συμβεί υπό τις ακόλουθες συνθήκες:

  • Το κεφάλι χτυπά ένα σταθερό αντικείμενο. Τα συνηθισμένα παραδείγματα περιλαμβάνουν πτώση όπου το κεφάλι χτυπά το έδαφος ή ένα αντικείμενο, ή χτύπημα του κεφαλιού σε ένα αντικείμενο κατά τη διάρκεια ενός αυτοκινητιστικού ατυχήματος.
  • Ένα αντικείμενο χτυπά το κεφάλι, όπως μια μπάλα κατά τη διάρκεια άθλησης ή ως αποτέλεσμα ανθρώπινης σύγκρουσης.
  • Γρήγορη επιτάχυνση / επιβράδυνση της κεφαλής χωρίς επαφή με καμία επιφάνεια. Αυτό μπορεί να συμβεί σε χορευτές και γυμναστές λόγω ταχείας κίνησης ή κατά τη διάρκεια αυτοκινητιστικού ατυχήματος, όπου δεν φαίνεται να υπάρχει τραύμα στο κεφάλι.

Όλα αυτά τα συμβάντα προκαλούν γρήγορη επιβράδυνση του κεφαλιού και μετατόπιση ευαίσθητου εγκεφαλικού ιστού μέσα στο κρανίο. Σπάνια συμβαίνει ένα τέτοιο ατύχημα σε πραγματική κατεύθυνση προς τα εμπρός ή από εμπρός προς τα πίσω. Υπάρχει συνήθως μια περιστροφική δύναμη, όπως θα συνέβαινε εάν κάποιος είχε χτυπηθεί στη δεξιά ή την αριστερή πλευρά του μετώπου. Εάν το σώμα κινείται προς τα εμπρός ή είναι στραμμένο προς τα εμπρός σε ακίνητη θέση και μια δύναμη εμφανίζεται εκτός κέντρου, ο εγκέφαλος διατηρεί μια περιστροφική καθαρή δύναμη, η οποία προκαλεί περισσότερο τραύμα στις εγκεφαλικές δομές και συνεπώς μια πιο σοβαρή διάσειση. Η απώλεια συνείδησης και η ναυτία κατά τη στιγμή του τραυματισμού είναι σημάδια ότι έχουν επιδράσει περιστροφικές δυνάμεις.

Η τρέχουσα έρευνα σχετικά με τους αθλητές δείχνει ότι τα νευρικά σήματα στον εγκέφαλο διαταράσσονται για 30 ημέρες μετά από μία μόνο διάσειση και κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος οι άνθρωποι είναι πιο πιθανό να έχουν και άλλο τραυματισμό, εάν ασχολούνται με αθλητικές δραστηριότητες. Αυτό συμβαίνει επειδή ο χρόνος αντίδρασης και η ικανότητα επεξεργασία των πληροφοριών από τον εγκέφαλο δεν είναι φυσιολογικές, μετά από μία διάσειση. Είναι λιγότερο πιθανό να δούμε κάτι, όπως μια μπάλα, να έρχεται προς το κεφάλι, κατά τη διάρκεια αυτής της ευάλωτης περιόδου. Εάν εμφανιστούν περισσότερα από ένα επεισόδια διάσεισης, τα συμπτώματα είναι συνήθως χειρότερα και ο χρόνος ανάρρωσης αυξάνεται.

Το τραύμα στον εγκέφαλο μπορεί να οδηγήσει σε μη φυσιολογική λειτουργία του αιθουσαίου συστήματος και ο εγκέφαλος μπορεί να λάβει μη φυσιολογικά σήματα σχετικά με τη θέση και την κίνηση της κεφαλής στον χώρο. Όταν οι αιθουσαίες πληροφορίες είναι ανακριβείς, ο εγκέφαλος βασίζεται συχνότερα στα οπτικά ερεθίσματα που δέχεται, για τη σταθεροποίηση της κεφαλής ως προς το σώμα. Αυτό σημαίνει ότι το σύστημα της όρασης γίνεται το πιο αξιόπιστο σύστημα για γρήγορη αξιολόγηση της θέσης του σώματός μας στον χώρο, στην προσπάθεια διατήρησης της ισορροπίας. Το να βασίζεσαι μόνο στην όραση, ως κύρια πηγή ισορροπίας, συχνά οδηγεί σε κόπωση και δυσκολία στην εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων ρουτίνας.

Η εξάρτηση από το σύστημα της όρασης για τη διατήρηση της ισορροπίας μπορεί να οδηγήσει σε κόπωση των ματιών και κεφαλαλγία τάσεως. Εάν το αιθουσαίο σύστημα παρέχει ανακριβείς πληροφορίες στον εγκέφαλο σχετικά με τη θέση της κεφαλής στον χώρο, ο εγκέφαλος πρέπει να βασίζεται στα οπτικά ερεθίσματα καθώς και σε ερεθίσματα ιδιοδεκτικότητας, από τους μύες, τους τένοντες και τις αρθρώσεις για να αντιληφθεί τη θέση του σώματος στον χώρο. Η αποτυχία να αντισταθμιστεί αποτελεσματικά η λαβυρινθική δυσλειτουργία με τη χρήση οπτικών αναφορών και η έλλειψη επίγνωσης της επιφάνειας στην οποία κάθεται ή στέκεται, οδηγεί σε ζάλη και αίσθηση αστάθειας. Η ζάλη αποτρέπει τον πάσχοντα να κινήσει το κεφάλι του, γιατί αυτό επιδεινώνει το σύμπτωμα και οδηγεί σε δυσκαμψία στο λαιμό και πονοκεφάλους. Έτσι, περιορίζεται η ικανότητα συμμετοχής σε δραστηριότητες της καθημερινότητας.

Πως μπορώ να ξέρω αν έπαθα διάσειση;

Προς το παρόν δεν υπάρχει διαγνωστικός έλεγχος για την παρουσία διάσεισης. Εάν υπάρχει υποψία διάσεισης κατά τη διάρκεια αθλητικής δραστηριότητας, ένας αθλητής ή παιδί πρέπει να απομακρυνθεί από το παιχνίδι για να παρακολουθηθεί και να αξιολογηθεί η συμπεριφορά του. Εάν ένα άτομο εμφανίσει σημάδια νευρολογικού τραυματισμού, όπως επαναλαμβανόμενους εμέτους, επιληπτική δραστηριότητα, απώλεια συνείδησης, ανισοκορία, σύγχυση ή διαταραχή της ομιλίας, απαιτείται άμεση ιατρική φροντίδα για να αποκλειστεί το ενδεχόμενο σοβαρού εγκεφαλικού τραύματος. Εκτός από τον αθλητισμό, οποιοσδήποτε μηχανισμός τραύματος στο κεφάλι και στο λαιμό μπορεί να οδηγήσει σε διάσειση και θα πρέπει να αξιολογηθεί, εάν υπάρχουν συμπτώματα.

Ο τραυματισμός από διάσειση δεν εμφανίζεται σε απεικονιστική εξέταση όπως CT ή MRI και δεν υπάρχει διαγνωστική δοκιμασία για τη διάγνωση διάσεισης. Η διάγνωση της διάσεισης γίνεται βάσει μιας ομάδας συμπτωμάτων που μπορούν να εμφανιστούν αμέσως ή μπορεί να προκύψουν από εβδομάδες έως μήνες μετά τον τραυματισμό. Τα οξέα συμπτώματα μπορεί να υπάρχουν για μία έως δύο εβδομάδες μετά τη διάσειση και η πιο συνηθισμένη σύσταση είναι να περιορίσετε τις δραστηριότητες και να ξεκουράσετε τον εγκέφαλο, αναμένοντας τη φυσική ανάρρωση. Η παρουσία τριών ή περισσότερων από τα ακόλουθα συμπτώματα, εντός τεσσάρων εβδομάδων από τον τραυματισμό, ταξινομείται ως σύνδρομο μετά από διάσειση:

ΣΚΕΨΗ / ΜΝΗΜΗ

  • Σύγχυση
  • Βραδύτητα σκέψης
  • Δυσκολία συγκέντρωσης
  • Δυσκολία στην εντύπωση νέων πληροφοριών

ΣΩΜΑ

  • Πονοκέφαλος
  • Ασαφής ή θολή όραση
  • Ναυτία ή έμετος  (εμφανίζεται νωρίς)
  • Ζάλη
  • Ευαισθησία στο θόρυβο ή στο φως
  • Προβλήματα ισορροπίας
  • Αίσθημα κόπωσης, κακουχία

ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ / ΔΙΑΘΕΣΗ

  • Νευρικότητα
  • Θλίψη
  • Συναισθηματισμός
  • Άγχος

ΥΠΝΟΣ

  • Υπνηλία
  • Αϋπνία
  • Κοιμάστε περισσότερο από το συνηθισμένο
  • Κοιμάστε λιγότερο από το συνηθισμένο

Πρόοδος των συμπτωμάτων

Γιατί μερικοί άνθρωποι έχουν λίγα έως καθόλου συμπτώματα, κάποιοι αναπτύσσουν συμπτώματα με την πάροδο του χρόνου και άλλοι πιστεύουν ότι δεν μπορούν να λειτουργήσουν μετά από διάσειση;

Μπορεί να είναι φυσιολογικό να μην έχετε συμπτώματα μετά από διάσειση. Σε μελέτες αθλητών, σχεδόν όλα τα άτομα είναι απαλλαγμένα από όλα τα συμπτώματα έως τρεις ημέρες μετά τον τραυματισμό, ενώ οι μελέτες στον εγκέφαλο δείχνουν ακόμη μειωμένη μετάδοση νευρικών σημάτων και αυξημένο κίνδυνο τραυματισμού έως και 30 ημέρες, μετά την αρχική κάκωση. Άλλα άτομα αισθάνονται φυσιολογικά για δύο έως τρεις εβδομάδες, στη συνέχεια έχουν σταθερή αύξηση πονοκεφάλων, ζάλης ή κόπωσης που σε κάποιες περιπτώσεις δεν αναγνωρίζεται ότι προκαλείται από διάσειση. Λιγότεροι άνθρωποι έχουν άμεσα και πιο σοβαρά συμπτώματα διάσεισης, που διαρκούν για παρατεταμένο χρονικό διάστημα.

Τώρα, γνωρίζουμε ότι η αντίδραση ενός ανθρώπου στη διάσειση, μπορεί να επηρεαστεί από γενετικούς παράγοντες. Τα άτομα που έχουν ιστορικό άνοιας ή νόσου Αλτσχάιμερ στην οικογένειά τους μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν περισσότερα συμπτώματα μετά από διάσειση. Αυτό συμβαίνει επειδή ορισμένοι άνθρωποι έχουν πρωτεΐνες (Tau) στον εγκέφαλο, που δημιουργούν αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης προβλημάτων μνήμης, τα οποία μπορούν να επιδεινωθούν από τη διάσειση. 

Λόγω του μηχανισμού που εμπλέκεται στην πρόκληση διάσεισης, είναι πολύ συνηθισμένο να υποστεί κανείς ταυτόχρονα τραυματισμό αυχένα τύπου «μαστιγίου» (whiplash), που συχνά παραμένει αδιάγνωστος. Καθώς το κεφάλι επιβραδύνεται ή λαμβάνει τη δύναμη ενός εισερχόμενου αντικειμένου, οι μύες του λαιμού τεντώνονται. Οι επιπτώσεις του τραυματισμού τύπου μαστιγίου δεν είναι πάντα άμεσες και μπορεί να εμφανιστούν δύο έως τρεις εβδομάδες αργότερα, με συχνή εμφάνιση κεφαλαλγίας τάσεως και διαταραχών της όρασης. Ζάλη μπορεί επίσης να συμβεί εξαιτίας του τραυματισμού του αυχένα. Αυτή η καθυστερημένη αύξηση των συμπτωμάτων μπορεί να επηρεάσει σημαντικά την απόδοση στο σχολείο ή την εργασία.

Τέλος, πολλοί άνθρωποι πάσχουν από προϋπάρχουσες παθήσεις, που κάνουν την αντίδραση του εγκεφάλου στη διάσειση πιο προβληματική. Ένα προηγούμενο ιστορικό ημικρανίας μπορεί να οδηγήσει σε νέα κρίση μετά από διάσειση. Μερικές φορές, οι ημικρανίες μπορεί να εμφανιστούν χωρίς πονοκέφαλο και παράγουν μόνο μια αύρα που εμφανίζεται σαν ίλιγγος ή ζάλη, που διαρκεί για πολλές ώρες ή ημέρες. Η αποτυχία αναγνώρισης και θεραπείας της ημικρανίας μπορεί να οδηγήσει σε παρατεταμένα συμπτώματα και να προκαλέσει περισσότερο πίεση στον εγκέφαλο, περιορίζοντας την αποκατάσταση.

Ένα ιστορικό διαταραχών της όρασης ή προβλημάτων αισθητηριακής επεξεργασίας κατά την παιδική ηλικία, επηρεάζει επίσης την ανταπόκριση κάποιου στη διάσειση. Για παράδειγμα, εάν ένα άτομο είχε δυσκολία με την όραση σε μακρινή απόσταση ή την αντίληψη του βάθους πριν από τον τραυματισμό, ο εγκέφαλος προσαρμόστηκε στο πρόβλημα. Μετά από έναν τραυματισμό, ο τρόπος με τον οποίο ο εγκέφαλος αντιστάθμισε το οπτικό πρόβλημα ενδέχεται να μην λειτουργεί πλέον. Επίσης, η ικανότητα εστίασης σε στατικά αντικείμενα ή παρακολούθησης κινούμενων αντικείμενων μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα ζάλης, καθώς και προβλήματα πίεσης στο κεφάλι, σύγχυσης και διαταραχής της συγκέντρωσης . Ομοίως, εάν υπάρχει προηγούμενο ιστορικό προβλημάτων αισθητηριακής ενσωμάτωσης ή ιστορικό κινήτωσης, η διάσειση μπορεί και πάλι να προκαλέσει αυξημένη δυσκολία στον εγκέφαλο να επεξεργαστεί αιθουσαίες πληροφορίες.

Πώς τα συμπτώματα της διάσεισης επηρεάζουν την καθημερινή ζωή;

Επιπτώσεις της διάσεισης μετά από τραυματισμό, όπως πονοκέφαλος, ζάλη, σύγχυση, κόπωση των ματιών και κακουχία, σπάνια γίνονται αντιληπτές από τους άλλους. Έτσι, η διαταραχή της ικανότητας του εγκεφάλου να επεξεργάζεται αισθήσεις μπορεί να οδηγήσει σε ακραία κόπωση, απογοήτευση και συναισθηματική αστάθεια. Στα παιδιά, αυτό εκδηλώνεται ως εκρήξεις θυμού ή εκνευρισμός. Όταν πλούσια οπτικά ερεθίσματα κατακλύζουν τον εγκέφαλο, όπως συμβαίνει σε πολυσύχναστα περιβάλλοντα (εργασία, σχολείο, καταστήματα, δημόσιες εκδηλώσεις) μπορεί να προκληθεί αύξηση των συμπτωμάτων ή του άγχους.

Η απόδοση της εργασίας και του σχολείου μπορεί να υπολείπεται, καθώς επηρεάζεται η συγκέντρωση και η μνήμη. Η προσαρμογή της όρασης κοντά και μακριά μπορεί να προκαλέσει ζάλη και πονοκέφαλο. Στα σχολεία, το να στρέφεις το βλέμμα σου από το γραφείο σε παρουσιάσεις PowerPoint ή στον πίνακα είναι εξαιρετικά δύσκολο. Τόσο τα παιδιά όσο και οι ενήλικες αναφέρουν δυσκολία στο να θυμούνται πληροφορίες και να συγκεντρώνονται, με αποτέλεσμα μειωμένη απόδοση στην εργασία τους. Οι μαθητές δυσκολεύονται να ολοκληρώσουν τις εργασίες που έχουν για το σπίτι και οι ενήλικες επιστρέφουν στο σπίτι από την εργασία τους με υπερβολική κόπωση και έλλειψη ενέργειας, γεγονός που δεν τους επιτρέπει να συμμετάσχουν σε οικογενειακές και οικιακές δραστηριότητες.

Τα σύνθετα οπτικά περιβάλλοντα αυξάνουν τα συμπτώματα κεφαλαλγίας, πίεσης στο κεφάλι, ζάλης και αστάθειας και μπορούν να προκαλέσουν άγχος. Με την πάροδο του χρόνου οι άνθρωποι τείνουν να κλείνονται στον εαυτό τους και αποθαρρύνονται από την αδυναμία άσκησης καθημερινών δραστηριοτήτων. Είναι δύσκολο για τους ανθρώπους αυτούς να κάνουν βόλτα σε πολυσύχναστα μέρη, λόγω της κίνησης των ανθρώπων και του περίπλοκου οπτικού περιβάλλοντος, που τους αποσυντονίζουν. Αυτοί οι οπτικοί περισπασμοί προκαλούν μια αίσθηση αστάθειας και ζάλης, συχνά με πίεση στο κεφάλι, που μπορεί να οδηγήσει σε κρίσεις πανικού ή αποφυγή δραστηριότητας.

Θεραπεία

Η ολοκληρωμένη αξιολόγηση ασθενών με διάσειση περιλαμβάνει εκτίμηση της αιθουσαίας λειτουργίας από μία ομάδα ειδικών (νευρολόγος, ΩΡΛ ιατρός, οφθαλμίατρος, φυσικοθεραπευτής). Αυτή θα πρέπει να περιλαμβάνει εξέταση της λαβυρινθικής λειτουργίας, της όρασης και του συστήματος ιδιοδεκτικότητας, τα οποία αποκαλύπτουν πώς ο εγκέφαλος ερμηνεύει την κίνηση του σώματος και της κεφαλής σε σχέση με τον χώρο και το οπτικό περιβάλλον. Η εξέταση του αυχένα επίσης είναι απαραίτητη για τον καθορισμό της συμμετοχής του στη συμπτωματολογία του ασθενούς. Με βάση τα ευρήματα των εξετάσεων, προσαρμοσμένες ασκήσεις και συστάσεις για συμμετοχή ή τροποποίηση σχολικών, εργασιακών και οικιακών δραστηριοτήτων επιταχύνουν την ανάκαμψη.

Εάν είναι απαραίτητο, η ιατρική αξιολόγηση από νευρολόγο μπορεί να βοηθήσει στη διάγνωση ημικρανίας και στην αξιολόγηση του εάν τα φάρμακα θα μπορούσαν να βελτιώσουν την ανάρρωση. Τέλος, εκείνοι με συνεχιζόμενα προβλήματα από την όρασή τους, που παρεμποδίζουν τις εργασίες που σχετίζονται με την ανάγνωση ή τη χρήση υπολογιστή, θα επωφεληθούν από εξέταση της όρασης τους από ειδικό οφθαλμίατρο.

Τα παρακάτω είναι παραδείγματα γενικών συμβουλών που μπορούν να βοηθήσουν ένα άτομο να μειώσει τα συμπτώματα του. Πιο συγκεκριμένες, εξατομικευμένες συστάσεις παρέχονται κατά τη διάρκεια μίας επίσκεψης σε ΩΡΛ ιατρό που ασχολείται με την αντιμετώπιση προβλημάτων του λαβυρίνθου.

ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ:

  • Περιορίστε τις οπτικές δραστηριότητες (π.χ. ανάγνωση ή χρήση υπολογιστή) σε βραχέα χρονικά διαστήματα, με συχνά διαλείμματα ανάπαυσης. Ρυθμίστε ένα χρονοδιακόπτη κουζίνας για να συμμετάσχετε σε οπτικές δραστηριότητες για 30-45 λεπτά και στη συνέχεια κάντε διάλειμμα για 10-15 λεπτά, ώστε να ξεκουράσετε τα μάτια σας.
  • Κατά την ανάγνωση, χρησιμοποιήστε έναν οδηγό γραμμής, όπως έναν χάρακα ή μια κάρτα, για να μειώσετε την εργασία που απαιτείται από τα μάτια για να σαρώσουν το κείμενο.
  • Ακούστε ηχητικά βιβλία, όταν είναι δυνατόν, για να μειώσετε την κόπωση των ματιών.
  • Περιορίστε τη σάρωση / κύλιση (σκρολάρισμα) στον υπολογιστή, μεγεθύνετε τις γραμματοσειρές και προσαρμόστε τις ρυθμίσεις της οθόνης για να μειώσετε τη λάμψη.
  • Μην προγραμματίζετε όλες τις δουλειές σας για μία ημέρα και μετά μένετε στο σπίτι για 5 ημέρες. Είναι καλύτερα να κάνετε μια δουλειά την ημέρα, για να αποκτήσετε κάποια έκθεση σε διαφορετικά περιβάλλοντα, και στη συνέχεια να επιστρέψετε στο σπίτι για να ξεκουραστείτε. Έτσι, θα νιώθετε κάθε μέρα μια αίσθηση επιτυχίας και επίτευξης. Η προσπάθεια να ολοκληρώσετε όλες τις υποχρεώσεις σας σε μία ημέρα, θα σας εξουδετερώσει και θα αυξήσει τα συμπτώματα τόσο πολύ, που μπορεί να χρειαστούν πολλές ημέρες για να ανακάμψετε.

ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ:

  • Αρχικά, ένας μαθητής μπορεί να χρειαστεί να χάσει μία έως δύο εβδομάδες στο σχολείο και ακόμα και όταν επιστρέψει, μπορεί να μην είναι σε θέση να παρακολουθήσει ολόκληρο το σχολικό πρόγραμμα. Αναπληρώστε τον χαμένο χρόνο με εργασία στο σπίτι, καθώς λόγω της απουσίας από το σχολείο, μπορεί να μείνετε πίσω στα μαθήματα και αυτό δημιουργεί πρόσθετο άγχος. Εργαστείτε για μικρά χρονικά διαστήματα, με πολλά διαλείμματα.
  • Η ανάγκη συνεχούς εργασίας για πολλές ώρες επιδεινώνει τα συμπτώματα της διάσεισης και προκαλεί άγχος, ενώ η μείωση του όγκου της εργασίας μπορεί να επιτρέψει την καλύτερη κατανόηση του υλικού και την ευκολότερη αναπλήρωση του χαμένου χρόνου.
  • Ζητήστε αντίγραφα του υλικού παρουσίασης στο σχολείο για να αποφύγετε την ταχεία μετακίνηση του βλέμματός σας από το θρανίο σε απομακρυσμένους στόχους, όπως ο πίνακας.
  • Μπορείτε να ζητήσετε να προσέρχεστε στο σχολείο νωρίτερα και να φεύγετε αργότερα, αποφεύγοντας έτσι το πλήθος των μαθητών, που μπορεί να σας αποπροσανατολίσει.

ΣΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ:

  • Αποφύγετε να εργάζεστε απευθείας με φωτισμό φθορισμού.
  • Άφιξη νωρίς στις συναντήσεις και επιλέξτε μια θέση που παρέχει το λιγότερο πολύπλοκο και κουραστικό οπτικό περιβάλλον. Αποφύγετε να κοιτάτε απευθείας σε γραμμικά φόντα, όπως κάθετες ή οριζόντιες περσίδες, ή έναν τοίχο με ράφια.
  • Χρησιμοποιήστε τον χρόνο του μεσημεριανού γεύματος για να ξεκουραστείτε και  ηρεμήσετε από τυχόν συμπτώματα. Αποφύγετε θορυβώδεις ή πολυσύχναστους χώρους συγκέντρωσης. Καθώς αισθάνεστε καλύτερα, σταδιακά γίνετε πιο συμμετοχικοί.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ:

  • Είναι σημαντικό να διατηρήσετε την επαφή με συνομηλίκους και φίλους που σας υποστηρίζουν και να παραμείνετε κοινωνικά και συναισθηματικά ενεργοί.
  • Περιορίστε τις κοινωνικές δραστηριότητες σε μικρές ομάδες ανθρώπων, για μία έως δύο ώρες κάθε φορά, και σταδιακά επιμηκύνετε τον χρόνο που περνάτε σε τέτοιες δραστηριότητες, όταν θεωρήσετε πως είναι καλά ανεκτές.
  • Εάν τρώτε έξω, πηγαίνετε νωρίς ή σχετικά αργά και ζητήστε τραπέζι στην άκρη του εστιατορίου. Διαλέξτε θέση που να κοιτάζει έναν τοίχο για να αποφύγετε να βλέπετε σερβιτόρους να κινούνται γρήγορα στον χώρο.
  • Αρχικά, αποφύγετε περιβάλλοντα πλούσια σε οπτικά ερεθίσματα όπως κινηματογράφους, αθλητικούς χώρους, χώρους καλλιτεχνικών παραστάσεων όπου θα υπάρχουν εναλλασσόμενα και αυξομειούμενα φώτα, δυνατός θόρυβος και καθίσματα σε στιλ γηπέδου.

ΤΑΞΙΔΙΑ:

  • Τα αεροδρόμια είναι οπτικά περίπλοκα περιβάλλοντα και οι άνθρωποι κινούνται με τυχαίο και ακανόνιστο τρόπο, προκαλώντας οπτικό χάος. Καλό είναι να φτάνετε νωρίς, κάντε check in και βρείτε μια ήσυχη τοποθεσία κοντά στην πύλη σας για να καθίσετε μπροστά σε έναν τοίχο ή ένα λιγότερο διεγερτικό οπτικό περιβάλλον. Δώστε στον εαυτό σας 10-15 λεπτά να αισθανθείτε ότι το σώμα σας είναι ακόμα σε καρέκλα και να ηρεμήσετε από τυχόν ζάλη.
  • Ενώ βρίσκεστε εκτός του τόπου κατοικίας σας, προσπαθήστε να είστε ευέλικτοι με το δρομολόγιό σας και προγραμματίστε περιόδους ανάπαυσης, ώστε να δίνετε στον εαυτό σας τη δυνατότητα να ξεκουράζεται και τα συμπτώματα να μειώνονται. Ένα ξένο περιβάλλον είναι δυσκολότερο για τον εγκέφαλό σας να το επεξεργαστεί, ενώ περιβάλλον του σπιτιού μας είναι χαλαρωτικό και προβλέψιμο.

Πρόληψη

Ο καλύτερος τρόπος για να αποφευχθεί και νέα διάσειση είναι να επιτραπεί η πλήρης ανάρρωση από οποιονδήποτε τραυματισμό, προτού κανείς συνεχίσει ή επιστρέψει σε δραστηριότητες που είναι πιο απαιτητικές. Πλήρης ανάρρωση σημαίνει ότι δεν υπάρχουν συμπτώματα με οποιαδήποτε δραστηριότητα, πνευματική, εργασιακή, ψυχαγωγική ή αθλητική. Χρησιμοποιήστε οποιονδήποτε προτεινόμενο εξοπλισμό ασφαλείας, βεβαιωθείτε ότι όλοι οι προπονητές είναι πλήρως εκπαιδευμένοι στην αποφυγή διασείσεων, στην αναγνώριση και στη θεραπεία τους και γνωρίζουν το προσωπικό σας ιστορικό διάσεισης. Σταματήστε να συμμετέχετε σε αθλητικές ή ψυχαγωγικές δραστηριότητες, εάν υπάρχει ένδειξη πιθανού τραυματισμού στο κεφάλι ή στο λαιμό και ζητήστε ιατρική βοήθεια.

ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ

Γεώργιος Κωνσταντινίδης MD, PhD, MRCS(Glasg), DOHNS(Glasg)

“Η ισορροπία μπορεί να
επιστρέψει στη ζωή σας”

Επικοινωνήστε μαζί μας για να κλείσετε ένα ραντεβού σήμερα.